پلتفرم: Xbox360، PS3
ناشر: Konami
سازنده: Vatra Games
سبک: اکشن/ ترسناک/ بقا
امتیاز: 7.0
عنوان «تپه خاموش» برای طرفداران سبک ترسناک/ بقا حال و هوای دیگری دارد. تپه خاموش زمانی به اوج رسید که نشان داد چگونه میتوان در دنیای غریب از بازیهای رایانهای هم شاهکار هنری ساخت و ذهن بازیگر را در دنیایی پر از حقههای ماورایی درگیر کرد. تپه خاموش برای موفقیت خود، روی خشونت بیحد و اندازه، سکانسهای بیش از حد گرافیکی و خونبار و شکستن تابوها حساب باز نکرده بود. تپه خاموش بازیکن را در هیبت گمشدهای قرار میداد که حاضر بود با چنگ و دندان برای رهایی خود و اعضای خانوادهاش تلاش کند. متاسفانه در آخرین نسخه این بازی تقریبا هیچ ردی از آن محتوای خاص وجود ندارد و بازیکن هیچ وحشتی از حمله دشمنان حس نمیکند. کارگردانی نیز اصلا در حد و اندازههای سری قبل نیست. اولین قسمتهای بازی از هوش سرشار ژاپنیها در ساخت فضاهای ترسناک و وهمآمیز بهره میبرد (که میتوان فیلمهایی مانند حلقه و کینه را مثال زد)؛ اما نسخه های جدیدتر به دست استودیوهای غربی سپرده شد که متاسفانه همه چیز را در شکستن مرز اغراق میدانند. یکی از جالبترین بازیهای عرضه شده در این نسل، نسخهای از «تنها در تاریکی» بود. آن بازی در کنار فارنهایت، تیر خلاصی بر کمپانی دوست داشتنی آتاری بود که برخلاف مشکلات تکنیکی زیاد، حرفهای زیادی برای گفتن داشت. برای اولین بار شاهد پاره شدن لباس کاراکتر بر اثر زخم بودیم و همین طور بخشهای اتومبیلرانی و اکشن نشان میداد چطور میتوان یک بازی ترسناک را نیز با اکشن خوب همراه کرد. بعدها شاهد حضور تمام این المانها در بازیهای بزرگ تر بودیم کهمتاسفانه تمام اعتبار استفاده به آنها اختصاص داده شد. (شایان ذکر است که تنها در تاریکی صحنههای اکشن را بشدت از بازی Raw Danger وام گرفته بود که بعدها یوبیسافت کل ایده آن بازی را سرقت و در هیبت عنوان I Am Alive به بازار عرضه کرد!) ازجمله پخش خلاصه داستان پیش از هر بار بارگذاری بازی (که برخلاف خشم آسورا عنصری مفید بود). حال میتوان رد پای آن بازی را در جایجای تپه خاموش: رگبار دید.